لازم به ذکر است که در افراد چاق خطر عود سرطان پستان ۳۰ درصد بیشتر است و مرگ و میر ناشی از سرطان پستان نیز در افراد چاق ۵۰ درصد بیشتر از افراد معمولی است.
چاق به معنی BMI بالای ۳۰ می باشد. برای محاسبه BMI به این جا مراجعه کنید:
https://www.nhlbi.nih.gov/health/educational/lose_wt/BMI/bmi-m.htm
در اینجا ما ترجیح میدهیم وارد مباحث مذهبی نشویم، اما از نظر پزشکی این موضوع مورد مطالعه قرار نگرفته است به همین دلیل جواب مشخصی هم برای آن وجود ندارد.
افرادی که داروی تاموکسی فن مصرف میکنند در معرض خطر بروز لخته در رگهای خونی قرار میگیرند به همین دلیل در این افراد مصرف مایعات توصیه میشود و عدم مصرف مایعات به صورت طولانی، در زمان روزه داری، میتواند خطر را افزایش بدهد.
به نظر میرسد دراین گروه خاص به علت افزایش خطر لخته در رگها، روزه داری خطر داشته باشد و توصیه نمی گردد.
در این مورد میتوان گفت بستگان درجه یک فرد بیمار تقریبا دو برابر افراد عادی جامعه در معرض خطر سرطان پستان قرار دارند. اما با این وجود “پرخطر” محسوب نمی شوند بجز موارد خاص که عبارتند از:
به طور معمول نیاز به انجلم تست نیست مگر در شرایط و حالت های خاصی که در پاسخ سوال قبل ذکر شد. در این شرایط خاص توصیه میشود که فرد مبتلا تست ژنتیک بدهد و تا زمانی که از منفی شدن تست اطمینان حاصل نشود بستگان درجه اول پرخطر محسوب می گردند.
فقط در موارد خاصی که قبلا به آن اشاره نموده ایم بهتر است غربالگری در سن پایینترانجام شود، در گروه پرخطر لازم است غربالگری هر ۶ ماه انجام شود و از سن ۲۵ سالگی شروع شود ودربقیه موارد فقط غربالگری معمول توصیه میشود یعنی ماموگرافی و معاینه توسط پزشک از سن ۴۰ سالگی و موارد دیگری که در بحث غربالگری آمده است.
به طور کلی ۷۰ درصد سرطان های پستان زمینه خانوادگی ندارند. از ۳۰ درصد باقیمانده یک سوم آن (۱۰درصد) وابسته به ژن های BRCA یک و دو هستند. در ۲۰ درصد باقیمانده زمینه خانوادگی وجود دارد ولی ژن مربوطه قابل شناسایی نیست.
لزوما نه، همان طور که در سوال قبل گفته شده در ۷۰ درصد موارد سرطان پستان یک بیماری غیر وابسته به خانواده است. اما اگر تست ژنتیک مثبت در خانواده باشد میتوان برداشت کرد که آن خانواده مربوط دارای زمینه سرطان پستان است اما با استفاده از تست ژنتیک میتوان تک تک افراد خانواده را از نظر زمینه ژنتیک مشخص نمود یعنی اگر در خانواده ای ژن سرطان پستان(BRCA 1, 2 )شناسایی شده باشد، خطر بروز سرطان پستان در هرکدام از اعضای خانواده که آن موتاسیون را نداشته باشند برابر افراد عادی جامعه خواهد بود.
در مورد تغذیه به طور کلی اطلاعات دقیق و خاصی وجود ندارد و مطالعات انجام شده تا این زمان همگی توصیفی و پیشنهادی بوده است و همینطورهمخوانی زیادی هم بین نتایج مطالعات مختلف وجود نداشته و به همین دلیل براساس آنها نمیتوان با اطمینان دستور غذایی خاصی را به بیماران توصیه نمود.
اما با توجه به این که در بعضی از این مطالعات رژیم غذایی کم چربی و مصرف میوه و سبزیجات با کاهش خطر عود همراه بوده میتوان به بیماران پیشنهاد مصرف چربی کمتر و میوه و سبزیجات بیشتر را داد.
اما باز هم نمیتوان گفت که تغذیه و رژیم حتما موجب کاهش خطر عود سرطان پستان گردد، و این نامشخص است.
به طور کلی ترکیبات آنتی اکسیدان و بعضی ویتامین های خاص مانند ویتامین C، A و ویتامین E میتوانند اثرات ضد سرطان داشته باشند اما تضمینی هم در این رابطه وجود ندارد که استفاده از این مواد حتما مانع بروز سرطان شود و همچنین تاثیر این مواد بر عود سرطان پستان کاملا نامشخص است به همین دلیل توصیه خاصی برای مصرف این مواد وجود ندارد.
همان طور که قبلا گفته شد در بعضی مطالعات نتایجی به نفع تاثیر مثبت مواد غذایی گیاهی بر کاهش عود سرطان پستان دیده شده اما این یافته ها در سایر مطالعات تایید نشدند. به همین دلیل نمیتوان بیماران را از مصرف گوشت قرمز کاملا منع نمود.
در برخی از تحقیقات مصرف غذای کم چربی و مصرف میوه و سبزیجات با کاهش عود سرطان پستان همراه بوده ما تاثیر مصرف مطلق مواد غذایی گیاهی در میزان عود سرطان پستان مشخص نیست.
در واقع مطالعات مختلفی تاثیر مثبت فعالیت ورزشی را بر کاهش عود سرطان پستان نشان دادند اما درمورد میزان این فعالیت توافق مشترکی نیز وجود ندارد.
در مورد نوع فعالیت ورزشی و میزان این فعالیت ها توافقی وجود ندارد و نمیتوان همچنین ورزش خاصی را توصیه نمود. اما به طور کلی فعالیت ورزشی به مبتلایان به سرطان پستان توصیه میشود.
لنف به مایع میان بافتی که مایعی شفاف بوده حاوی پروتئین و گلبولهای سفید خونی است گفته میشود و این مایع توسط مجاری لنفاوی جمع آوری شده و از غدد لنفاوی عبور کرده و در نهایت به گردش خون تخلیه میشوند.
در واقع پس از جراحی با قطع مجاری لنفاوی ناحیه زیربغل تخلیه لنف اندام را مختل میکند، لنف در اندام جمع میشود و باعث افزایش حجم اندام میشود اما باید دانستآنچه که موجب بروز لنف در بدن میشود جراحی خود پستان نیست بلکه این جراحی در ناحیه زیربغل است که به علت قطع مجاری لنفاوی زمینه ساز بروز لنف در اندام میگردد.
در واقع پس از نمونه برداری از غده لنفاوی نگهبان آمار نشان داده احتمال ایجاد لنف ۵درصد می باشد اما با تخلیه کامل بافت لنفاوی زیربغل به احتمال ۱۵ تا ۲۰ درصد ایجاد لنف را درپی خواهد داشت.
در بیمارانی که تخلیه کامل بافت لنفاوی زیربغل ( دیسکسیون آگزیلاری ) انجام می گردد ، و بیمارانی که دچار چاقی، درگیری وسیع لنفاوی، پرتودرمانی هستند وهمچنین درمواردی که ترمیم زخم جراحی با تاخیر صورت پذیرد ایجاد لنف امکان پذیر است.
از مهمترین و زودرس ترین علائم ادم لنفاوی سنگینی و احساس درد گنگ و پری در اندام است که به علت تجمع مایع لنف ایجاد میشود ,ودر مرحله بعد اندام کم کم متورم میگردد که با بالا گرفتن اندام، ماساژی که توسط خود بیمار داده شود و استراحت برطرف میگردد. این مرحله بهترین مرحله برای انجام درمان موفق است.مرحله بعدی ادم لنفاوی حالتی است که اندام به طور واضح متورم و سفت است. این مرحله ای است که درمان آن مشکل تر شده و حتی ممکن است پایدار باقی بماند.
رعایت این موارد از تشدید لنف ادم جلوگیری میکنند.
در ئاقع پیشرفت ادم لنفاوی میتواند منجر به بروز زخم های مقاوم به درمان و حتی نوع خاصی از سرطان نیزگردد. البته بروز سرطان به ندرت اتفاق افتاده و ۱۵ تا ۲۰ سال پس از بروز لنف ادم ایجاد میگردد.
مجموعه ای از اقدامات درمانی شامل ماساژ درمانی، ورزش های خاص، استفاده از پوشش های فشاری ویژه لنف ادم، حفاظت از پوست، بالا گرفتن اندام و لیزر کم توان میتوانند لنف ادم را برطرف سازند که البته حتما لازم است توسط افراد مجرب انجام بگیرند.
اگر ورزش و فعالیت های بدنی موجب آسیب (زخم) اندام نشوند خطر لنف ادم را بیشتر نمی کنند.
اغلب سرطان های پستان به هورمون استروژن حساس هستند و سرکوب استروژن موجب سرکوب سلولهای سرطانی می گردد. هورمون درمانی به معنی تجویز داروهای ضد هورمون استروژن است و این یکی از روش های موثر درمان در سرطان پستان است.
معمولا به بیمارانی که گیرنده هورمون استروژن و پروژسترون روی دیواره سلولهای سرطانی شان داشته باشند هورمون درمانی تجویز می گردد. این گیرنده ها با آزمایش IHC که قسمتی از آزمایشات پاتولوژی بیمار است مشخص میشوند.
معمولا در سنین جوانی تا قبل از یائسگی تاموکسی فن تجویز می گردد و در خانمهای یائسه از مهارکننده های آروماتاز مانند لتروزول استفاده میشود.
معمولا داروهای هورمون درمانی به مدت پنج تا ده سال تجویز می گردند.
میتوان گفت از مهمترین عوارض تاموکسی فن افزایش خطر ابتلا به سرطان رحم ( آندومتر ) است که بیشتر در خانم های بالای ۵۰ سال دیده میشود. از سایر عوارض آن افزایش خطر لخته شدن خون در رگها بدن و افزایش احتمال کاتاراکت (آب مروارید) میشود نام برد ، در خانم های یائسه البته توصیه میشود به جای تاموکسی فن از رالوکسی فن یا مهار کننده های آروماتاز استفاده شود.
تحت نظر بودن توسط متخصص زنان و چشم پزشک لازم است و توصیه می گردد.
این داروها به ۲ دسته تقسیم می گردند که عبارتند از:
استفاده از آروماتاز خطر ابتلا به سرطان آندمتر را نسبت به مصرف تاموکسی فن بسیار کاهش میدهد. اما عارضه اصلی مصرف آروماتازکاهش تراکم استخوان است و به همین دلیل این بیماران باید از داروهایی تحت عنوان بیس فوسفونات استفاده کنند و وضعیت تراکم استخوانهایشان مدام مورد بررسی قرارگیرد.