عوارض شیمی درمانی

عوارض شیمی درمانی چیست و چرا این عوارض ایجاد می شوند ؟

داروهایی که درشیمی درمانی استفاده می گردند، معمولاً سلول هایی که با سرعت رشد و تقسیم زیاد هستند را بیشتر و زودتر تحت تأثیر قرار می دهند، و از این جهت بر روی سلول های سرطانی و نیز بر برخی از سلول های طبیعی بدن که رشد بیشتری دارند اثر زیادی  می گذارند. سلول های سالمی که رشد بیشتری دارند از قبیل مو، مغز استخوان، پوشش مخاطی دهان، بینی و دستگاه گوارش بیش از سلول های دیگر قسمت های بدن تحت تأثیر این داروها قرار می گیرند.

در اینجا به بررسی شناخته شده ترین عوارض شیمی درمانی میپردازیم :

  1. ریزش مو : شایعترین عارضه شیمی درمانی در سرطان پستان و دیگر بیماری ها به علت استفاده از برخی داروها ریزش مو می باشد. این عارضه البته درد و صدمه جسمانی ندارد اما به صورت جدی و بسیار زیادی عوارض روحی دارد خصوصا در بانوان که زیبایی خود را در موهای خود میبینند و این عارضه باعث میشود که آنها احساس کنند زیبایی خود را از دست میدهند و باعث استرس و ناراحتی روانی برایشان شود. ریزش مو اصولا بین ۱٫۵ هفته تا ۳ هفته اول پس از شروع شیمی درمانی آغاز میگردد و به تدریج موجب ریختن کل موهای بدن می گردد، از این رو توصیه میگردد قبل از اینکه موها شروع به ریزش کنند فرد بیمار موهای خود را بتراشد این کار کمک روحی بهتری به آن خواهد کرد.

 

هنگامی که موی سر فرد بیمار شروع به ریزش میکند باید آگاه بود که پوست سر بسیار حساس است و باید از صدمات احتمالی مراقبت شود.

باید تا زمانی که موی سر مجدداً رویش میکند اقداماتی جهت محافظت از پوست سر در مقابل نور خورشید با پوشش های مناسب مثل کلاه های نخی انجام گردد. اما نکته ی قابل توجه این است که این موها پس از دوره درمان و یا حتی در اواخر دوره درمان شروع به رشد همانند روز اول، سالم و به ضخامت قبلی رشد خواهند کرد، تا کنون درمانی برای این ریزش مو پیدا نشده است.

 فرد بیمار می‌تواند از موی تراشیده شده خود کلاه گیس درست کند و در این دوران از آن استفاده نماید و یا از کلاه گیس های آماده و موجود در بازار به راحتی استفاده کند اما  درزمانی که تنها  یا در محیط دلخواه می باشد آنرا از سر بردارد زیرا با توجه به مدت زمان طولانی استفاده، پوست سر آسیب نبیند.

 

  1. تهوع و استفراغ : یکی دیگر از عوارض شیمی درمانی تهوع پس از هر دوره استفاده از دارو بسته به نوع دارو و شرایط بیمار ممکن است به صورت خفیف یا شدید بروز پیداکند.

نکاتی که رعایت آن برای کاهش تهوع موثر است به شرح زیر می باشد :

–   هنگام تهوع نفس های عمیق از راه دهان بکشید.

–   پرهیز از مصرف غذاهای چرب و سنگین در روز درمان.

–    استفاده نکردن از دندان مصنوعی در روز شیمی درمانی.

–   آب نبات هایی با اسانس نعناع یا لیمو در دهان خود نگاه دارید.

–   در محلی که هستید و بوی غذا باعث تشدید تهوع و استفراغ شما می شود، غذا درست نکنید.

–   غذا خوردن در اتاقی که تهویه مناسب دارد.

–    وعده های غذاییتان رو زیاد کنید اما در هر وعده به مقدار کم غدا میل کنید.

–    استفاده از غذاهای مقوی و مایعات شیرین.

–   مایعات سرد مانند آب خنک را بصورت جرعه جرعه و یا با استفاده از نی به طور تدریجی بنوشید.

–   پرهیز از نوشیدن قهوه زیرا ممکن است طعم تند آن باعث بیشتر تشنه شدن گردد.

–   پیاده روی قبل از مصرف غذا موجب بهبود حال می شود.

–   معمولاً بهترین زمان برای خوردن غذا پس از استفراغ می باشد.

–   استفاده از قرص های آنتی اسید مانع از احساس سوزش به دنبال استفراغ می شود.

–   در صورت اینکه در این دوران هیچ غذایی را  نمی توانید تحمل کنید، این مسئله را با پزشک خود درمیان بگذارید زیرا ممکن است نیاز به برخی داروهای تقویتی داشته باشید.

 

  1. کاهش سلولهای خونی :

از عوارض جدی و بسیار مهم شیمی درمانی کاهش تعداد انواع سلولهای خونی است که به دلیل از بین رفتن سلولهای تولید کننده خون در مغز استخوان توسط داروی شیمی درمانی است. این عارضه بسیار مرموز و پنهانی ایجاد و بروز پیدا میکند، اما اثرات بسیار جدی بر سلامت بیمار دارد.

  در مغز استخوان سه نوع سلول ساخته می شوند :

  • گلبول های قرمز که بخش اصلی سلول های خونی را تشکیل می دهند.
  • گلبول های سفید که مسئول تأمین ایمنی بدن می باشند.
  • پلاکت ها که بخشی از مسئولیت انعقاد خون را بر عهده دارند.

 

شیمی درمانی بر هر یک از رده های سلولی تاثیرات و عوارض خود را به جای میگذارد، مثلا کم خونی و یا عفونت در خون که علت آن کاهش گلبول های سفید است و یا کاهش پلاکت های خون که  مانع از انعقاد خون می گردد.

 

نکات مهم :

  • بسیار مهم و حائز اهمیت است تا بیمارانی که تحت شیمی درمانی قرار میگیرند، دقت و مواظبت ویژه ای از خود داشته باشد تا مبتلا به سرماخوردگی یا سایر بیماری ها نشوند.
  • بیماری که مبتلا به عفونت میشود دارای علائم هشداردهنده ای ست که باید با آن آشنایی داشته باشد همانند تب و لرز، سرفه و گلودرد شدید، قرمزی، تورم و درد در اطراف زخم، خارش، سوزش و ترشح غیر معمول از نواحی تناسلی می باشند و در صورت مشاهده هر یک از این علایم باید سریعاً به پزشک خود مراجعه کنید.
  • احتیاطات لازم در مقابل بریدگی و صدمات باید همیشه مد نظر باشد.

 

  1. اشکالات قاعدگی : 

یکی دیگر از عوارض شیمی درمانی در خانم ها ایجاد مشکل در قائدگی آنهاست که در سنین قبل از یائسگی و جوان باعث توقف عادت ماهیانه بطور موقت یا دائم گردد، البته قطع دائمی عادت ماهیانه ( یائسگی زودرس ) بندرت ایجاد می شود. نکته دارای اهمیت این است که در دوران قطع عادت ماهیانه باز هم احتمال بارداری وجود دارد و این بارداری در نهایت به احتمال زیاد منجر به تولد جنین با نقص می گردد. پس لازم است که در این دوران احتیاط های لازم را جهت جلوگیری از بارداری انجام دهند.

از سایر عوارض شیمی درمانی میتوان به  گرگرفتگی، خستگی که می تواند ناشی از کم خونی باشد، زخم های دهانی، افزایش وزن و اسهال می باشد که هر یک با احتمال کمتری می توانند ایجاد شوند اشاره کرد البته باید توجه داشت که تمامی این عوارض مقطعی بوده و پس از اتمام درمان، پس از مدتی بهبود می یابند.

چنانچه در زمان تشخیص سرطان پستان بیمار باردار باشد، باید حتما پزشک معالج خود را از این امر آگاه سازد تا الگوهای درمانی را انتخاب کند که کمترین صدمه به جنین برسد. بسیاری از داروهای شیمی درمانی بسته به مرحله رشد جنین می توانند عارضه ای برای جنین ایجاد کنند.

شیمی درمانی

  • شیمی درمانی چیست؟

در واقع به از بین بردن سلولهای سرطانی با استفاده از داروهای خاص گفته میشود. داروهای شیمی درمانی باعث از بین رفتن سلولهای درحال تقسیم شده و بیشترین آسیب را به این سلولها میزنند زیرا یکی از بارزترین خصوصیات سلول های سرطانی سرعت در تکثیرآنهاست.

این داروها به محض اینکه سلول ها وارد مرحله ی تکثیر میشوند آنها را از بین میبرند. در بافتهای طبیعی بدن تعداد سلولهای درحال تقسیم بسیارکم هستند و به همین دلیل آسیب کمی هم به آنها وارد میشود.

  • چرا باید شیمی درمانی انجام شود؟

برای جلوگیری از احتمال وجود سلول های سرطانی و از بین بردن سلول های باقی مانده پس از جراحی تومور و این روش احتمال بهبود را بسیار افزایش داده و تکمیل کننده روند درمانی است.

  • چگونه شیمی درمانی انجام میشود؟

تزریق مجموعه داروهایی است که با فاصله زمانی حدود ۳ هفته به بیمار تجویز میگردد. این داروها عارضه هایی پس از مصرف به همراه خواهند داشت که در این فواصل زمانی برطرف میشوند و بدن بیمار آمادگی دریافت سری بعدی داروها را پس از گذشت این فاصله زمانی بدست خواهد آورد.

  • عوارض شیمی درمانی کدامند؟

عوارض آن در زمان استفاده و یا پس از استفاده از داروها در بیمار دریافت کننده بروز می یابند و این عوارض ها که در زمان استفاده ایجاد میشوند معمولا گذرا و قابل برگشت هستند. شایع ترین این عوارض عبارتند از تهوع، استفراغ، ریزش موها و کاهش سلولهای خونی . عوارض درازمدت این داروها عبارتند از نارسایی تخمدان ها، اختلالات قلبی.

  • آیا باعث ریزش مو میشود؟

به دلیل سرعت بالای تکثیری که فولیکولهای مو دارند به سرعت تحت تاثیر داروهای درمانی قرار میگیرند که نتیجه آن ریزش موها است. اما پس از پایان معمولا موها دوباره همانند اول رشد خواهند کرد.

 

  • آیا درهمه موارد سرطان پستان انجام شیمی درمانی لازم است؟

لزوما نه، زیرا انجام آن معیارهای مشخصی دارد. مثلا وقتی غدد لنفاوی زیربغل درگیر شده باشند شیمی درمانی ضرورت پیدا میکند و یا در تومورهایی که از نظر گیرنده هورمونی (استروژن و پروژسترون) منفی هستند انجام آن لازم خواهد شد.

سرطان هایی که از طرق غربالگری پیدا میشوند معمولا در مراحل خیلی زودرس شناسایی میشوند و احتمال نیاز به شیمی درمانی در آنها کمتر است و اما درمقابل سرطان هایی که با تاخیر شناسایی میشوند به احتمال زیاد نیاز پیدا خواهند کرد.

 

  • در چه مواردی قبل از جراحی انجام میشود؟

در سه حالت قبل از جراحی انجام می شود:

  1. در سرطان هایی که به صورت موضعی پیشرفته باشند (یعنی تومورهای بزرگ تر از ۵ سانتی متر یا درگیری پوست یا درگیری وسیع غدد لنفاوی زیربغل یا سرطان التهابی). در این شرایط اول شیمی درمانی انجام میشود تا حجم تومور را کم کند تا هم تومور قابل جراحی گردد وهم احتمال عود موضعی کم شود.
  2. در سرطان هایی که پیشرفته نیستند ولی بیمار تمایل به حفظ پستان داشته باشد ولی به علت بزرگی نسبی تومور امکان حفظ پستان نباشد. در این شرایط انجام آن از حجم تومور می کاهد و امکان جراحی حفظ پستان را فراهم می کند.
  3. مواردی وجود دارد که سرطان پیشرفته نیست اما از ابتدا نیاز به انجام آن واضح است. در این شرایط می توان اول شیمی درمانی و سپس جراحی انجام داد. البته در این حالت خاص این که شروع درمان با جراحی باشد و یا انجام آن مورد بحث است و شواهد کافی برای این که نشان دهد کدام بهتر است موجود نیست و توسط محققین در حال بررسی است.