یکی از روش های درمانی سرطان رادیوتراپی می باشد که در آن با استفاده از پرتو(اشعه) های خاصی مانند ایکس، گاما و الکترون تغییراتی در DNA سلولها اتفاق می افتد و این امر باعث میشود امکان تکثیر از سلول ها سلب شده و در نهایت منجر به مرگ سلول های سرطانی گردد.
پرتودرمانی به دلیل اینکه جز درمانهای موضعی است عموما عوارض آن هم موضعی و فقط شامل سوختگی خفیف پوست میباشد.
از مهم ترین موادری که لازم است پرتودرمانی انجام شود عبارتند از:
عموما در مرحله ی بعد از پایان جراحی و شیمی درمانی قرار گرفته و انجام میشود. اما روش جدیدی هم وجود دارد که در موارد خاصی میتوان حین عمل جراحی پرتودرمانی را انجام داد.
معمول و رایج ترین روش پرتودرمانی به صورت خارجی است که پرتوهای مورد نظر توسط دستگاه شتاب دهنده خطی در مسیری مماس با ناحیه ای که قرار است پرتودرمانی شود به بدن تابانده میشوند. با این روش کل بافت پستان تحت پرتودرمانی قرار میگیرد. روش های دیگر که در آنها فقط بخشی از پستان تحت پرتودرمانی قرار میگیرد عبارتند از:
در واقع روشی است که پس از برداشتن توده سرطانی سردستگاه شتاب دهنده خطی وارد حفره خالی شده از تومور میشود ( محل جراحی ) و در مدت معینی مقدار معینی از پرتو الکترون به آن ناحیه از پستان داده میشود.
خیر، میتوان گفت که این روش در واقع برای اغلب بیماران قابل استفاده نیست بلکه برای آن دسته از بیماران خاصی که سنشان ۶۰ سال یا بیشتر است که تومورشان فقط یک کانون دارد و اندازه آن تا ۳ سانتی متر باشد انجام می گردد.در این انتخاب باید حساسیت و دقت زیاد انجام شود و معیارهای تخصصی بیشتری هم وجود دارند.